اقتصاد کشور امروز یک شتر، گاو ، پلنگ است

حسن صادقی درباره این‌که باتوجه به مشکلات اقتصادی و معیشتی که در جامعه وجود دارد کارشناسان هشدار می‌دهند که باید کاری کنیم تا در ماه‌های پیش رو شاهد اعتراضات معیشتی نباشیم، حال دولت برای این‌که چنین اتفاقی رخ ندهد در میان‌مدت و بلندمدت چه اقداماتی باید انجام دهد، گفت: امروز در یک وضعیت اقتصادی رکود توأم با تورم قرار داریم و این بدترین حالت برای اقتصاد یک کشور است.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب خاطرنشان کرد: متاسفانه تفکرات عینی که مبتنی بر رصد کردن دلایل و ارائه راهکار برای برون رفت از وضعیت باشد موجود نیست و همه بر یک موج احساسی سوار هستیم و کشور را بر اساس فرمول خوف و رجا اداره می‌کنیم؛ که نتیجه‌اش این می‌شود هر روز شاهد تحول در قیمت‌های کالاهای اساسی آن هم نه در سقوط‌شان بلکه در صعودشان باشیم.

وی ادامه داد: برای کسری بودجه جاری کشور و پرداخت دستمزد و حقوق نیروهای خدماتی دولت و بازنشستگان ناگزیر هستیم روزانه ۴ هزار میلیارد تومان پول پر قدرت به اقتصاد کشور تزریق کنیم که با این کار باعث ایجاد تورم می‌شویم که تاثیرش را بر قدرت خرید طبقه حقوق بگیر می‌گذارد.

 امروز تلاشی در جهت تثبیت نرخ ارز و کنترل تورم صورت نمی‌گیرد

صادقی با بیان این‌که تلاشی در جهت تثبیت نرخ ارز و کنترل تورم صورت نمی‌گیرد، عنوان کرد: دولت فعلی در همان فضایی سیر می‌کند که دولت قبلی بود منتها با یک تفاوت، آن دولت نگاهش به حل مشکل بود این دولت نگاهش امید به آینده است؛ امیدهایی که به نظر می‌رسد بیشتر حواله‌اش می‌کنند به امدادهای غیبی و نمی‌خواهد بپذیرند مقوله‌ای به نام رکود در اقتصاد کشور وجود دارد که دنباله‌اش یک قطار تورم است که این دو مقوله می‌تواند رشته اقتصاد ایران را دچار گسست ناپیوسته کند که پیوست کردن آن نیاز به زمان طولانی دارد.

وی خاطرنشان کرد: اگر هرچه زودتر برای تثبیت نرخ ارز و کنترل تورم کاری نکنیم، به دردی مبتلا شویم که نامش اقتصاد هلندی است و امروز هم با توجه به پمپاژ روزانه ۴ هزار میلیارد تومان پول پرقدرت نگران این موضوع هستیم. زیرا هنگامی که حقوق و دستمزد ثابت است و تلاشی هم در جهت تثبیت نرخ ارز که ثباتش کنترل تورم را به همراه دارد، صورت نگیرد شاهد کاهش قدرت خرید طبقه حقوق‌بگیر بخصوص کارگران خواهیم بود.

حقوق کارگران تنها ۳۳ درصد از زندگی‌شان را پوشش می‌دهد

این عضو جبهه اصلاحات یادآور شد: ابتدای سال قدرت خرید کارگران ۶۷ درصد بود اما امروز این قدرت به ۳۳درصد رسیده است؛ یعنی حقوق کارگران تنها ۳۳ درصد از زندگی‌شان را پوشش می‌دهد. حال چه کسی می‌خواهد از یک پول پرقدرت و اثراتش بر تورم جلوگیری کند؟ چه کسی می‌خواهد از یک سو نبودن یک سیاست تثبیت نرخ ارز و کنترل تورم و از یک سو هم کاهش قدرت حقوق کارگر که روز به روز هم در حال کاهش است ررا بررسی و حل کند؟

وی با اشاره به این که ما امروز شاهد تورم روزانه در کالاهای اساسی هستیم نه تورم نقطه به نقطه، گفت: یکی از مشکلاتی که ما با آن در ساختار اقتصادی کشور مواجه هستیم این است که نگاه‌مان به حل مشکلات نیست و آنها را به امدادهای غیبی حواله می‌دهیم.

سوریه و عراق در تثبیت نرخ ارز و کنترل تورم از ما بهتر کار کرد‌ه‌اند

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با بیان این‌که حل مشکلات اقتصادی نیاز به راه‌حل‌های درونی و بیرونی دارد، اظهار داشت:  در درون ما باید جلوی چاپ پول بدون پشتوانه و تورم‌زا را بگیریم تا تورم ایجاد نکند که تاثیر خودش را بر وضعیت حقوق نگذارد. در خصوص راه‌حل‌های بیرونی هم می‌توانیم به آن سمت و سویی برویم که سوریه جنگ زده انجام داد.  

وی با بیان اینکه کشور سوریه از ما بهتر در تثبیت نرخ ارز  و کنترل تورم کار کرده است، ادامه داد: سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا عراق و سوریه از ما بهتر در این دو مورد کار کردند؟ سوریه هم مثل ما تحریم است، چرا این کشور توانسته اقتصادش را بهتر از ما سامان دهد، نرخ ارز را کنترل کند و ارزش پول ملی‌اش را در مقابل دلار با آن همه گسستی که در ساختار حکومتش وجود دارد، حفظ کند و ما نتوانیم؟ ما هم باید تثبیت نرخ ارز و کنترل قیمت‌ها را حتما مدنظر داشته باشیم و از طرفی تلاش کنیم حقوق کارگران که هر روز در حال کاهش است را ثابت نگه داریم.

صادقی خاطرنشان کرد: نکته دیگر این که متاسفانه امروز ۴ هزار میلیارد تومان که تزریق می‌شود اما این پول  به حوزه مولد راه پیدا نمی‌کند و اشتغالی را ایجاد نمی‌کند.  

وی تاکید کرد: امروز اشتغال مولد ما در سایه خلق پول پرقدرت آنچنان نا به سامانی برایش ایجاد شده است که مزیت را به سمت اشتغال غیر مولدمان سوق دادن می‌بینند که این‌گونه اقتصاد دلالی، بنکداری و از این دست به وجود می‌آید که یک عده کثیری را فقیر و یک عده قلیلی را غنی می‌کند.

با پشت کردن به اقتصاد جهانی و محدود کردن اقتصادمان نمی‌توانیم مشکلات را حل کنیم 

این عضو جبهه اصلاحات با بیان این‌که باید فکری برای نابسامانی‌های اقتصادی کرد، اظهار داشت: ما باید اقتصادمان را به اقتصاد جهانی وصل کنیم، اینکه بگوییم با کشورهای همسایه ارتباط برقرار کنیم که نمی‌شود آخر کدام کشور همسایه ما قدرت اقتصادی دارد؟ یکی‌ از آنها را نشان دهند! آن از عراق، افغانستان و پاکستان این هم از ترکیه که پولش در حال سقوط است. کسانی که صحبت از این ارتباطات می‌کنند، یک همسایه قدرتمند اقتصادی را به ما نشان دهند که ما بتوانیم اقتصادمان را به آن قلاب کنیم. معتقدم این حرف‌ها یک توهم و خیال ذهنی است که در بین مسئولان ما رواج پیدا کرده است و فکر می‌کنند با پشت کردن به اقتصاد جهانی و محدود کردن اقتصادمان به همسایه‌ها، با هم کیش‌گری و هم‌مسلک‌گری می‌توانیم خودمان را نجات دهیم. در صورتی که نجات ما وصل شدن به اقتصاد جهانی و قلاب شدن به اقتصاد بین‌الملل است، بنابراین اگر این مسیر را طی کنیم، می‌توانیم اقتصاد را نجات دهیم.

وی بیان کرد: اصلا نیازی نیست حتما به سمتی برویم که به کشور ثالثی باج بدهیم بلکه می‌توانیم با منطق خودمان با پذیرفتن یکسری مولفه‌ها خودمان را به اقتصاد جهانی وصل کنیم و اقتصاد ایران را از این گرداب کشنده نجات دهیم، اما اگر این اقتصاد بماند جامعه را به سمت فقر هدایت خواهد کرد.

راه خروج از وضعیت فعلی پذیرفتن حقیقت‌های جهانی و جامعه است

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تاکید کرد: این اقتصاد باعث شده است در حال حاضر درآمد سرانه ما کاهش پیدا کند. اگر امروز درآمد سالانه را نسبت به سال ۶۴ بررسی کنیم، مشاهده می‌کنیم چقدر افت کرده است. امروز ضریب جینی چگونه شده است؟ چرا باید روی مرز ۴۹ درصد و حتی به گفته یکی از اقتصادان ۵۲ الی ۵۳ درصد رشد ضریب جینی داشته باشم. توجه داشته باشید رشد ضریب جینی یعنی فقیرتر شدن بیش از نیمی از جمعیت ایران؛ بنابراین در این شرایط باید فکری به حال اقتصاد شود و این فکر هم با بازی کردن با واژه‌ها و کلمات مسیر نمی‌شود اینکه ما فلان کار را انجام می‌دهیم، مسکن می‌سازیم این‌ها در واقع در یک گرداب غلط خوردن و دست دراز کردن برای یک شاخه علف است در حالی ما باید به یک پیکره محکم تحت عنوان اقتصاد جهانی متصل شویم تا بتوانیم از مزیت آن‌ها برای رونق دادن به اقتصادمان استفاده کنیم که منجر شود به این که بخش مولد اقتصادمان روشن و از این وضعیت خلاص شویم و نگاه از اشتغال و اقتصاد غیر مولد بازگردد.

وی تاکید کرد: راه خروج از وضعیت فعلی پذیرفتن حقیقت‌های جهانی و جامعه است، باز هم می‌گویم اگر بخواهیم در این گرداب حرکت کنیم باید در آینده‌ای نه چندان دور شاهد وضعیت افزایش ضریب جینی و فقیرتر شدن بخش کثیری از جامعه و سقوط آنان از دهک میانی ۵ به دهک ۱۰ باشیم و یک اتفاق بلعکس می‌افتد یعنی به جای اینکه به سمت دهک یک حرکت کنیم، به سمت دهک ۱۰ می‌رویم.

این عضو جبهه اصلاحات یادآور شد: بیشتر افراد جامعه حقوق‌بگیر هستند و یک روزی هم از قشر متوسط جامعه بودند، اما امروز به پایین‌ترین دهک  سقوط کردند، علتش چیست؟ علتش اقتصاد تورمی، کسری بودجه و پمپاژ پول پرقدرتی است که به جای اینکه به سمت اقتصاد و اشتغال مولد برود، به سمت اقتصاد غیرمولد می‌رود و می‌دانید آثارش چه می‌شود؟  این می‌شود که ماست ۵ هزار تومانی امروز ۵۰ هزار تومان می‌شود، مرغ کیلویی ۸ هزار تومانی، ۸۰ هزار تومان می‌شود و گیر هم نمی‌آید و قیمت گوشت سر به فلک می‌کشد توجه داشته باشید. این‌ها مضررات این ساختار اقتصادی شتر گاو پلنگی است که امروز ایران بر مبنای آن اداره می‌شود.

اقتصاد کشور امروز یک شتر، گاو ، پلنگ است 

وی خاطرنشان کرد: امروز اقتصاد ما نه بر مبنای آزاد است، نه بر مبنای دولتی است و نه تعاونی، یک رویکرد مشخصی نداریم که بدانیم مولفه اقتصاد ایران بر مبنای کدام یکی اصولش است؟ اصولش بر مبنای قانون اساسی است که نشان دهند در حال حاضر وضعیت تعاونی‌ها چگونه است؟ چه میزان از اقتصاد تعاون محور حمایت شده است؟ چه میزان مردم در اقتصاد تعاون محور اشتراکی حضور دارند؟ اقتصاد در بخش خصوصی چه جایگاهی دارد؟ چرا بخش خصوصیما روزبه‌روز در حال تحلیل رفتن است؟ چرا اقتصاد برای بخش خصوصی مزیتی ندارد که تولید را هر روز تعطیل می‌کند؟ اگر بر مبنای اقتصاد دولتی است در حال حاضر چه وضعیتی دارد؟ یعنی نیامدیم این قطار اقتصاد کشور را روی ریل درست و مشخص ببریم، یا تعاونی، یا دولتی یا خصوصی، شتر، گاو، پلنگ نمی‌شود بعد هم اسمش را می‌گذاریم اقتصاد اسلامی و هیچ‌کس هم نیست بگوید این مولفه‌های اقتصاد اسلامی چیست؟ از کجا آمده است؟ کدام مرجع این اقتصاد اسلامی را تعریف کرده است؟

صادقی ادامه داد: ما باید به این نتیجه برسیم اگر اقتصادمان دولتی است، باید اقتصاد سوسیالیستی را دنبال کنیم. اگر اقتصاد تعاونی است بلاخره کشور ما می‌تواند مانند کشورهای هم‌تراز خودش عمل کند باید ببینیم کشورهای دیگر به واسطه اقتصاد تعاون محور امروز کجا هستند؟ اگر بخش خصوصی است چرا این بخش هر روز در حال کوچک‌تر شدن و بی اعتبار شدن در جامعه است؟

وی افزود: معتقدم ما کارکرد مشخصی نداریم و دچار یک حرکت دیالتیکی دور بطلان در اقتصاد شده‌ایم به طوری که نفت نمی‌فروشیم، فقیریم، نفت می فروشیم باز هم فقیر هستیم؛ وصل به اقتصاد جهانی فقیر هستیم، گسسته می‌شویم فقیرتر هستیم زیرا یک نگرش صحیحی در حوزه اقتصاد ما در کشور وجود ندارد.

امروز سهم بخش خصوصی در اقتصاد تنها ۲۵ درصد است

این عضو جبهه اصلاحات بیان کرد: کارشناسان اقتصادی حرف درستی می‌زنند که می‌گویند اگر اقتصاد دولتی هستیم، دولتی پیش برویم اگر اقتصاد خصوصی هستیم در چه محوری حرکت می‌کنیم؟ چراکه اگر اقتصاد دولتی باشد، باید یک عدالتی در تولید وجود داشته باشد اگر تعاونی باشد حوزه مردمی بودنش باید پررنگ‌تر باشد و سود حاصله از آن را باید مشاهده کنند، اگر بخش خصوصی است امروز باید سهمش ۶۷ درصد باشد نه این که این سهم ۲۵ درصد باشد تازه مشخص نیست این آمار درست باشد.

وی تاکید کرد: بنابراین با این وضعیت اقتصاد باید هر روز شاهد شاخص‌های تورم و افزایش هزینه زندگی کارگران باشیم، اینکه حقوق کارگران پاسخ‌گوی زندگی‌شان نخواهد بود. اول سال مزد را ۶۷ درصد اضافه کردیم و گفتیم یک کارگر ۳۳ درصد کسری دارد و با این مزد ۶۷ درصد زندگی‌اش را پوشش می‌دهیم اما امروز می‌گوییم تنها ۳۳ درصد را پوشش می‌دهد یعنی ۳۴ درصد ارزش مزدی که دریافت می‌کند در مقابل تورم سقوط کرده است.  

صادقی تاکید کرد: در حوزه اشتغال ما نیاز به دعوت از مردم داریم که در حوزه اشتغال مولد سرمایه‌گذاری کنند و اشتغال غیرمولد که در سایه خلق پول پرقدرت به وجود آمده است و مزیت زیادی هم پیدا کرده است باعث شده بسیاری از نیروهای کاری ما حاضر نباشند در بخش مولد مشغول به کار شوند و می‌روند در بخش غیرمولد چون برای‌شان مزیت دارد، امروز طرف حاضر است در اسنپ کار کند اما در کارخانه لاستیک‌سازی و شیشه‌سازی کار نکند، می‌گوید برایم نمی‌صرفد و حق هم دارد بنابراین من فکر می‌کنم باید یک حلقه اقتصاد بین‌الملل و جهانی و سهم گرفتن از این گردونه و چرخش سرمایه‌های سیالی که به دنبال یک جای مطمئن برای سرمایه‌گذاری می‌گردند، باشد چرا که دولت به تنهایی با درآمدی که دارد نمی‌تواند مشکلات اقتصادی، سرمایه‌گذاری و تورم را حل کند، با وصل شدن به همسایه‌ای که از خودمان گرسنه‌تر است هم نمی‌توانیم بگوییم می‌توانیم مشکل را حل کنیم بنابراین راه حل همان است که به اقتصاد جهانی وصل شویم.